Ostrów Wielkopolski (stacja kolejowa)

---

Ruch pasażerski

Ruch pasażerski na stacji kolejowej w Ostrowie Wielkopolskim odgrywa znaczącą rolę w komunikacji regionalnej. Istnieje wiele danych, które ilustrują jego dynamikę w ostatnich latach.

Rok	Roczna wymiana	Pasażerska wymiana na dobę	Lokalizacja w Polsce
2017	1 060 000	2 900	83
2018	1 390 000	3 800	–
2019	1 500 000	4 100	68
2020	915 000	2 500	66
2021	1 060 000	2 900	69
2022	–	4 200	–

Historia

Historia stacji w Ostrowie Wielkopolskim sięga 1875 roku, kiedy to została ona zbudowana na jednotorowej linii kolejowej Poznań–Kluczbork, która została uruchomiona 10 grudnia tego samego roku. Jej długość wynosiła 200,9 km. Początkowo stacja nosiła nazwę Ostrowo. W 1884 roku linia została wykupiona przez państwo pruskie, a przed 1899 rokiem przekształcono ją w dwutorową. Zaledwie po czterech latach, 1 października 1888, stacja zaczęła pełnić rolę węzłową po otwarciu trasy do Leszna oraz Krotoszyna, co przyczyniło się do budowy peronu III.

Do linii kluczborskiej dołączyły kolejne ciągi, takie jak odgałęzienie do Skalmierzyc, które było budowane w latach 1895-96 na koszt powiatu i rozszerzone na dwutorowe w 1912 roku, oraz linia do Odolanowa, która rozpoczęła działalność 1 października 1909, z późniejszym przedłużeniem do Grabowna Wielkiego w 1910 roku. Warto wspomnieć, że w latach 1906–1922 przez węzeł obsługiwane były pociągi na trasie Warszawa – Poznań, a od 1910 roku także Warszawa-Wrocław.

Przez lata stacja przeszła liczne modyfikacje. W latach 1905–1906 na linii zbudowano Most Odolanowski oraz zmieniono trasę do Skalmierzyc i Rosji. Zmiana ta polegała na przekształceniu dotychczasowego toru, prowadzącego przez ulicę Raszkowską, w bocznicę przemysłową. Nowa trasa przechodziła przez obecną ulicę Osadniczą. W czasie II wojny światowej stacja przeszła dużą przebudowę, polegającą na wprowadzeniu nowych układów torowych oraz nowych nastawni. W latach 1941-42 zmodernizowane zostały tory przy ulicy Kościuszki, a także zbudowano wiadukt na ulicy Parkowej.

W 1942 roku zlikwidowano tory wzdłuż ul. Osadniczej i Torowej, a linia do Skalmierzyc została przeniesiona poza północną granicę miasta w okolice Starego Stawu. Dodatkowo zlikwidowano wiadukt między ulicami Spichrzową a Młyńską. W 1920 roku stacja została przemianowana na Ostrów Wielkopolski, co z krótką przerwą w czasach wojennych jest jej nazwą do dziś. Wszystkie linie od stacji zostały zelektryfikowane w latach 1973–1987.

Dnia 20 kwietnia 1919 roku przez Ostrów Wielkopolski przejeżdżał pociąg z Armią gen. Hallera, co zostało uświetnione uroczystym powitaniem żołnierzy na pierwszej polskiej stacji. Wydarzenie to znalazło swoje miejsce w najstarszym zachowanym ostrowskim filmie. W związku z dynamicznym rozwojem miasta oraz rosnącymi przewozami, w 1966 roku zrealizowano projekt wielkiej przebudowy dworca. Uległa zmianie cała bryła budynku, a nowoczesny obiekt zaprojektował Kazimierz Serowski.

W jego wnętrzu powstały poczekalnie, część gastronomiczna oraz administracyjna. Wyburzono również otaczające budynek budowle z muru pruskiego i w ich miejscu wznieśli nowoczesne konstrukcje, w których zlokalizowano m.in. stołówkę dla pracowników kolejowych oraz ich rodzin. Nowe pomieszczenia pocztowe powstały po lewej stronie budynku. Przebudowano także tunel peronowy oraz wiaty peronowe, a w 2016 roku zmodernizowano wszystkie perony. Calcibzm wybudowano plac przed dworcem, a także wprowadzono nowoczesne oświetlenie. Obecnie zmodernizowany dworzec ma kubaturę wynoszącą 11.200 m³.

Warto dodać, że stacja dzieli się na dwa obszary: osobowy oraz towarowy. Znajdują się tutaj dwie parowozownie oraz wagonownia. Tuż obok znajduje się nieużywana wieża wodna z 1912 roku. Perony są zadaszone, a na stacji wykorzystuje się semafory świetlne.

---

Oceń: Ostrów Wielkopolski (stacja kolejowa)

---