Henryk Tacik


Henryk Mikołaj Tacik, którego data urodzenia to 5 grudnia 1947 roku, przyszedł na świat w Ostrowie Wielkopolskim. Jego życie zakończyło się 10 sierpnia 2020 roku, ale jego wpływ na polskie siły zbrojne wciąż pozostaje znaczący.

Był on polskim dowódcą wojskowym, który osiągnął najwyższy stopień generalski w armii, mianowicie generała broni. Tacik piastował również stanowisko Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych RP, co świadczy o jego znaczącej roli w organizacji i zarządzaniu strukturami obronnymi kraju.

Życiorys

Henryk Tacik to postać o niezwykle bogatym życiorysie, którego początki sięgają ukończenia szkoły podstawowej oraz średniej w rodzinnym mieście. W 1965 roku rozpoczął swoją edukację w Oficerskiej Szkole Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu. Już w 1968 roku objął stanowisko dowódcy plutonu, a trzy lata później, w 1971 roku, awansował na dowódcę kompanii budowy mostów w 12 pułku pontonowym w Szczecinie.

W 1973 roku Henryk rozpoczął studia w Akademii Sztabu Generalnego w Warszawie. W 1976 roku został dowódcą 17 batalionu saperów 12 DZ w Szczecinie, a już w 1979 objął stanowisko dowódcy 7 pułku pontonowego w Dęblinie. Jego kariera wojskowa rozwijała się z każdym rokiem, co zaowocowało objęciem w 1983 roku funkcji dowódcy 2 Brygady Saperów w Kazuniu.

W trakcie pełnienia tej roli, brygada została poddana inspekcji przez Ministerstwo Obrony Narodowej, co zakończyło się pozytywną oceną oraz uznaniem jej za wyróżniającą. Następnie, w latach 1986–1988, Tacik studiował w Akademii Sztabu Generalnego w Moskwie. Po powrocie do Polski pełnił funkcje zastępcy oraz szefa Wojsk Inżynieryjnych w Śląskim Okręgu Wojskowym.

W 1991 roku Tacik uzyskał tytuł zastępcy szefa Wojsk Inżynieryjnych, a rok później został szefem tychże wojsk w Wojsku Polskim. W 1993 roku awansował na generała brygady, co stanowiło kolejny krok w jego karierze. W latach 1996–1997 odbył studia w Narodowym Uniwersytecie Obrony (NWC) w Waszyngtonie.

Po powrocie do kraju, w 1997 roku, Henryk objął stanowisko Szefa Zarządu Dowodzenia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. W 1998 roku został Polskim Przedstawicielem Wojskowym przy Komitecie Wojskowym NATO w Brukseli, a w latach 1999–2003 również przedstawicielem przy Unii Zachodnioeuropejskiej oraz Unii Europejskiej.

W 2000 roku awansował na generała dywizji, a po zakończeniu służby w strukturach NATO, w 2003 roku, przyjął rolę Asystenta Szefa Sztabu Generalnego WP. Od 2004 roku był Dowódcą Operacyjnym Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, a w 2005 roku awansowano go na stopień generała broni.

Henryk Tacik zakończył służbę wojskową w 2007 roku. Jako uznany specjalista w dziedzinie wojskowości, koncentrował się na strategii oraz polityce bezpieczeństwa, a także historii wojskowości. Posiadał biegłość w dwóch językach obcych – angielskim i rosyjskim. Był członkiem Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego.

Henryk Tacik spoczywa na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera FII-12-2), gdzie zadumę nad jego osiągnięciami mogą znaleźć wszyscy zainteresowani jego osobą.

Odznaczenia

Henryk Tacik zdobył szereg honorowych odznaczeń, które potwierdzają jego zasługi. Poniżej przedstawiamy szczegółowy spis tych nagród:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2001 roku,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Srebrny Krzyż Zasługi,
  • Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
  • Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”.

Przypisy

  1. Henryk Tacik. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 19.08.2020 r.]
  2. Zmarł pierwszy dowódca operacyjny. [dostęp 11.08.2020 r.]
  3. M.P. z 2005 r. nr 51, poz. 697
  4. M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 640
  5. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Oceń: Henryk Tacik

Średnia ocena:4.67 Liczba ocen:7