Eugeniusz Adamczak, urodzony 30 grudnia 1925 roku w Ostrowie Wielkopolskim, to postać niezwykle istotna w historii polskiego wojska. Był on wybitnym oficerem Wojsk Łączności, który swoją karierę związał z ludowym Wojskiem Polskim. Zmarł 4 grudnia 1992 roku.
Jako pułkownik, Adamczak zyskał uznanie za swoje osiągnięcia oraz wkład w rozwój struktur komunikacyjnych w armii. Jego praca miała kluczowe znaczenie dla zapewnienia efektywności w działaniach wojskowych.
Życiorys
Eugeniusz Adamczak, człowiek o pasjonującej historii życiowej, swoje edukacyjne kroki stawiał w czasach przed II wojną światową. Do roku 1939 ukończył szkołę powszechną oraz pierwszą klasę gimnazjum.
W trakcie okupacji skoncentrował swoje wysiłki na pracy w rolnictwie, początkowo na wsi Sobótka, a później zaangażował się jako robotnik i tokarz w Warsztatach Wagonowych. Po zakończeniu konfliktu zbrojnego kontynuował karierę w Warsztatach Naprawczych Taboru Kolejowego w Ostrowie Wielkopolskim, równocześnie kończąc szkołę średnią.
W dniu 21 sierpnia 1946 roku rozpoczął służbę wojskową w ludowym Wojsku Polskim, co otworzyło przed nim nowe horyzonty. Został skierowany do Szkoły Podoficerskiej Radiospecjalistów w Sieradzu, a w 1947 roku, na własną prośbę, przeniesiono go do Oficerskiej Szkoły Łączności w tym samym mieście. Po pomyślnym ukończeniu tej szkoły, objął stopień podporucznika i zaczął pełnić zawodową służbę wojskową jako dowódca plutonu oraz kompanii podchorążych, a także wykładowca taktyki łączności.
W drugiej połowie lat pięćdziesiątych, a dokładnie we wrześniu 1956 roku, otrzymał przeniesienie do 5 Pułku Łączności w Warszawie, gdzie pełnił funkcje najpierw pomocnika szefa sztabu, a później szefa sztabu Pułku. Po przemianie pułku i przeniesieniu go do Wałcza w 1965 roku, z sukcesem kontynuował obowiązki jako szef sztabu.
W 1969 roku rozpoczął studia w Wojskowej Akademii Łączności im. marszałka Związku Radzieckiego S.M. Budionnego w Leningradzie, które ukończył w 1970 roku. Natychmiast po tym wrócił na swoje wcześniej zajmowane stanowisko w 5 Pułku Łączności, a po zmiane numeracji jednostki, do 1 Pułku Łączności.
W 1975 roku objął odpowiedzialne stanowisko Kierownika 23 Centralnej Składnicy Sprzętu Łączności w Pile. Funkcję tę pełnił aż do momentu przejścia na zasłużoną emeryturę w 1986 roku.
Po długiej i wyczerpującej chorobie, Eugeniusz Adamczak zmarł 4 grudnia 1992 roku, przeżywszy 67 lat, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w służbie wojskowej.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stanisław Augustyniak | Władysław Stendera | Jan Kamiński (1912–1944) | Hieronim Kupczyk | Henryk Tacik | Marian Jankiewicz | Zbigniew Janoś | Władysław Kamiński (pilot) | Władysław RyszkiewiczOceń: Eugeniusz Adamczak