Kazimierz Radowicz

---

Życiorys

Kazimierz Radowicz przyszedł na świat w rodzinie Zygmunta oraz Stanisławy, z domu Misiek. W młodości uczęszczał do Szkoły Podstawowej im. Ewarysta Estkowskiego, a w roku 1950 złożył egzamin maturalny w Gimnazjum i Liceum Męskim w Ostrowie Wielkopolskim. Po zakończeniu edukacji średniej rozpoczął studia na Wydziale Filologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, które pomyślnie ukończył w 1955 roku.

W międzyczasie aktywnie uczestniczył w działaniach Jazz Klubu Ostrów, co było ważnym etapem w jego rozwoju artystycznym. W roku 1956 podjął decyzję o przeprowadzce do Gdańska, gdzie aż do 1991 roku był związany z gdańską rozgłośnią Polskiego Radia. Pracował tam na różnych stanowiskach, od redaktora w redakcji literackiej, aż po szefa Działu Artystycznego.

Współpraca z Teatrem Polskiego Radia i Teatrem Telewizji była nieodłącznym elementem jego kariery. Jego teksty były publikowane w renomowanych czasopismach, takich jak „Tygodnik Powszechny” oraz „Wrocławski Tygodnik Katolicki”. W 1992 roku Kazimierz Radowicz stał się właścicielem Wydawnictwa „Mestwin”, co pozwoliło mu na dalsze rozwijanie swojej pasji literackiej.

Był również aktywnym członkiem Stowarzyszenia Autorów ZAiKS oraz Związku Literatów Polskich, pełniąc funkcję prezesa gdańskiego oddziału ZLP w latach 1992–2012. Jego życie zakończyło się w Gdańsku, a pożegnano go 27 kwietnia 2018 roku, kiedy to spoczął na cmentarzu Łostowickim (kwatera 26-7-8).

Wybrane publikacje

Kazimierz Radowicz to autor, którego talent przyczynił się do wielu dziedzin życia kulturalnego. Jego słuchowiska to wyjątkowy dorobek, w tym m.in.:

• Belfer (1956),
• Program nocny (1978),
• Westerplatte (1964),
• Oksywski szaniec,
• Ostatnia reduta,
• Noc w konwoju,
• Pamiętnik majora Waleriana,
• Szyper z „Andromedy”,
• Urodziny Piotrusia,
• Klucze Wisły,
• Stenogram zbrodni,
• Epilog Listopada,
• Krzyż maltański,
• Klubowy jubileusz,
• Praktykant,
• Imieniny,
• Rzym – środa 13 maja,
• Cesarz Portugalii,
• Ćwiczenia nad Wezerą,
• Gdańsk – godzina Y.

Wśród sztuk Teatru Telewizji znajdują się takie tytuły jak:

• Młyn na wzgórzu (1966),
• Kłopoty Panurga (1970),
• Ostatnie tygodnie, ostatnie dni, ostatnie godziny (1971),
• Justyna (1974),
• Narodziny miasta (1979),
• Tajny więzień stanu (1990).

Radowicz był również autorem powieści, do których można zaliczyć:

• Zazdrość (1966),
• Kawalerowie Virtuti (1969, 1973, 1979, 1989, 2007),
• Portrety z żaglowego płótna (1969),
• Skarby zatoki (1971, 1983),
• Bandera „Zawiszy Czarnego” (1975),
• „Tryton” nie czeka na pogodę (1983),
• Zadanie domowe (1984),
• Noc sylwestrowa (1993),
• A jutro cały świat…(2001).

W swoich wspomnieniach autor zawarł:

• Zapis (2004),
• Polarny Sokół – Zapis 2 (2006).

Jego dorobek obejmuje również scenariusze filmowe i telewizyjne, między innymi:

• Kapitan z „Oriona” (1978),
• Republika Ostrowska (1985) (serial TV),
• Republika nadziei (1986),
• Nad Niemnem (1986) wg E. Orzeszkowej,
• Między ustami a brzegiem pucharu (1987) wg M. Rodziewiczówny,
• Gdańsk 39 (1989) (serial TV),
• Desperacja (1988).

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

Kazimierz Radowicz zdobył liczne odznaczenia i nagrody, które świadczą o jego wybitnych osiągnięciach i wkładzie w kulturę oraz społeczeństwo. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz jego wyróżnień:

• medal „Zasłużony dla Miasta Ostrowa Wielkopolskiego”,
• medal Republiki Ostrowskiej,
• medal 100-lecia ZHP na Ziemi Ostrowskiej,
• odznaka honorowa „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”,
• odznaka honorowa „Za Zasługi dla Gdańska”,
• odznaka honorowa PRiTV,
• nagroda Prezesa PRiTV (otrzymana trzykrotnie),
• nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” (przyznana w latach 1976 i 1986),
• tytuł „Premiery Roku” za słuchowisko Program nocny w plebiscycie radiosłuchaczy (1978),
• nagroda Artystyczna Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (otrzymana w latach 1987 i 2001),
• tytuł Honorowego Obywatela Miasta Ostrowa Wielkopolskiego, przyznany m.in. za wkład w popularyzację historii miasta oraz Republiki Ostrowskiej (17 czerwca 1998).

Wyróżnienia te są dowodem uznania dla jego pracy i pasji, które z pewnością miały ogromny wpływ na lokalną społeczność.

---

Oceń: Kazimierz Radowicz

---