Artur Fryz

Swoje dzieciństwo spędził w Ostrowie, jednak w 1977 roku przeniósł się na Rzeszowszczyznę. W 1982 roku ukończył szkołę średnią w Dębicy, a następnie podjął studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie w 1989 roku uzyskał tytuł magistra filologii polskiej. W trakcie swoich lat studenckich rozpoczął pierwsze poważniejsze próby zarówno poetyckie, jak i krytyczne, a także aktywnie publikował swoje utwory.

Fryz redagował dodatek literacki „wertepy” dla studenckiego czasopisma „Wielkie Koło”, a swoje debiutanckie teksty krytyczne publikował w podziemnym piśmie „Notatnik Polityczny”. Z czasem zdobył drugą nagrodę w ogólnopolskim konkursie poetyckim „O kwiat kapryfolium” we Wrocławiu, co stanowiło przełom w jego karierze literackiej.

W 1989 roku osiedlił się na stałe w Kutnie, gdzie współredagował lokalne czasopisma oraz współpracował z płockimi wydaniami. Fryz aktywnie angażował się w inicjatywy kulturalne i wydawnicze, a jego wiersze znalazły się na łamach wielu prestiżowych publikacji, takich jak “Gazeta Wyborcza” czy “Topos”, a także w antologiach poezji. Jego teksty były tłumaczone przez Karola Chmela i publikowane na Słowacji w literackim czasopiśmie „Fragment”. Otrzymywał liczne nagrody w wielu konkursach poetyckich, w tym pierwszą nagrodę w płockim konkursie „O liść dębu”.

W roku 2001 opublikował tom poezji zatytułowany „miasto nad bitwą. 24 sonety municypalne”, który doczekał się obszernej interpretacji autorstwa Wojciecha Wencla w czasopiśmie „Nowe Państwo”. Następnie w 2002 roku ukazał się jego tomik „przed zamknięciem”, zawierający wybór z jego wcześniejszych utworów.

W 2003 roku Fryz zainicjował i współorganizował wystawę „madonny cicho” w Muzeum w Łowiczu, łącząc rzeźby Andrzeja Moraczewskiego z wierszami poety. Z kolei w 2005 roku **zorganizował I Festiwal „Złoty Środek Poezji” w Kutnie oraz I Ogólnopolski Konkurs Literacki**, który od tej pory miał miejsce corocznie.

Fryz był również współorganizatorem koncertu piosenek własnej produkcji "Kto w Kutnie nie był...", który odbył się w 2006 roku. W 2007 roku opublikował zbiór „wspólne miejsca”, zawierający utwory z lat 2002-2006, a w 2010 roku jego czwarta książka – „czytanie z księgi świętego kłapouchego” – ukazała się nakładem Wydawnictwa Kwadratura z Łodzi.

W 2013 roku jego ważny zbiór „klatka schodowa kieszeń minotaura” został wydany przez Muzeum Miasta Ostrowa Wielkopolskiego jako 44. tom serii Biblioteka Ostrowska, redagowanej przez Witolda Banacha. Jako pomysłodawca i redaktor, w 2011 roku stworzył antologię „Pociąg do poezji. Intercity”, w której znalazły się wiersze 63 poetów z 7 krajów europejskich. Antologia ta została zilustrowana fotografiami kolejowymi Tomasza Kuli, a jej nakład wyniósł 5000 egzemplarzy.

Nie przestawał działać aż do swojej ostatniej chwili, będąc współzałożycielem Fundacji im. Jana Kochanowskiego oraz organizując warsztaty dla młodzieży w zakresie dziennikarstwa. Dzień po jego śmierci, Sławomir Matusz oddał mu hołd, publikując wiersz „Nazajutrz”.