Edmund Piechocki

---

Życiorys

Pochodził z rodziny kupieckiej, a jego edukacyjne kroki rozpoczęły się w Królewskim Gimnazjum w Ostrowie. Po zdobyciu świadectwa dojrzałości, które uzyskał w Krakowie, zaangażował się w działalność niepodległościową oraz edukacyjną, należąc do gimnazjalnego Towarzystwa Tomasza Zana. W ślad za tym, podjął studia na Akademii Handlowej w Wiedniu oraz na uniwersytecie w Tybindze. W 1913 roku obronił pracę doktorską z zakresu ekonomii i nauk politycznych.

Jego aktywność w polskich środowiskach w Niemczech również zasługuje na uwagę, gdzie zainicjował oraz zorganizował wystawę przemysłową w 1913 roku w Bochum. Ponadto, założył w Gelsenkirchen oddział Banku Przemysłowców z Poznania, co umożliwiło uratowanie oszczędności polskich górników. Pełnił funkcję kierownika banku aż do jego likwidacji w 1918 roku.

Od 1919 roku osiedlił się w Poznaniu, gdzie był współinicjatorem Targów Poznańskich. W latach 1928 i 1929 działał jako jeden z dyrektorów Powszechnej Wystawy Krajowej oraz Wyższej Szkoły Handlowej w Poznaniu, gdzie również pełnił rolę wykładowcy. Od 1930 do 1939 roku kierował Komunalną Kasą Oszczędnościową Miasta Poznania.

Jako pracownik naukowy Wyższej Szkoły Handlowej, zajmował się publikowaniem prac związanych z wystawiennictwem, organizacją przedsiębiorstw oraz bankowością. Był także encyklopedystą i w 1931 roku został wymieniony w gronie edytorów trzytomowej Podręcznej encyklopedii handlowej, wydanej w Poznaniu.

W ramach skupionych działań przy Powszechnej Wystawie Krajowej pełnił funkcję dyrektora działu przemysłowego. Niestety, w okresie II wojny światowej stał się więźniem obozów w Dachau oraz Mauthausen-Gusen, co stanowi tragiczny rozdział w jego życiorysie.

Po wojnie osiedlił się w Katowicach, gdzie znalazł spokój. Tam też został pochowany w alei głównej na cmentarzu przy ulicy Francuskiej.

---

Oceń: Edmund Piechocki

---