Barbara Mielcarzewicz

---

Życiorys

Barbara Mielcarzewicz w 1925 roku ukończyła edukację w Ostrowie Wielkopolskim, zdobijając maturę. Następnie podjęła studia z zakresu romanistyki i germanistyki na Uniwersytecie Poznańskim, które zakończyła w 1933 roku uzyskując tytuł magistra filozofii. Od 15 maja 1930 do 29 sierpnia 1939 pełniła funkcję nauczycielki języka niemieckiego i francuskiego oraz geografii w Gimnazjum Polskim w Gdańsku. W tej roli była również opiekunką szkolnej drużyny harcerek, angażując się w działalność Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku. W okresie II wojny światowej, zmuszona do ukrywania się, schroniła się w centralnej Polsce przed Niemcami poszukującymi jej.

Po zakończeniu wojny wróciła do Gdańska, gdzie rozpoczęła pracę jako nauczyciel i lektor języka niemieckiego oraz francuskiego w lokalnych szkołach średnich oraz Akademii Lekarskiej w Gdańsku. Od 1950 roku była związana z Biblioteką Centralną (później Główną) Politechniki Gdańskiej. W czerwcu 1956 roku objęła funkcję wicedyrektora, a od listopada 1957 roku była dyrektorem tej biblioteki, aż do przejścia na emeryturę w wrześniu 1973 roku.

Pod jej kierownictwem, zaplecze magazynowe oraz główna czytelnia zostały znacznie rozbudowane. Pracowała nad powiększeniem zbiorów bibliotecznych o publikacje krajowe i zagraniczne oraz wdrożyła skuteczny system informacyjny. Była również redaktorką wielu wydawnictw Politechniki Gdańskiej, a także opublikowała bibliografię pracowników tej uczelni, którzy byli zatrudnieni w latach 1945–1955. Ponadto aktywnie uczestniczyła w działalności Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich oraz kole byłych działaczy Polonii Gdańsk i wychowanków Gimnazjum Polskiego, jak również Towarzystwa Przyjaciół Gdańska.

Barbara Mielcarzewicz została pochowana na gdańskim cmentarzu Srebrzysko (rejon XI, taras V, rząd 1).

---

Oceń: Barbara Mielcarzewicz

---